Het verhaal van Christina
oktober 2022
Type 1 Diabetes en de overgang
Het was in 2019 toen de gynaecoloog mij vroeg of ik weer een Mirena-spiraaltje wou of de keuze wou om te kijken hoe mijn lichaam zou reageren en ik in de overgang zou komen. Nou daar hoefde ik niet lang over na te denken, ik wilde nog niet in de overgang. Moet er wel bij zeggen dat sinds ik het spiraaltje heb mijn menstruaties zijn uitgebleven. Totaal niet voorbereid, had mij ook niet ingelezen, al helemaal niet in combinatie met mijn Diabetes, zat ik ineens onverwachts in de overgang. Hoe dat ging lees je hier.
Rond mei dit jaar begon ik wat veranderingen te merken wbt mijn bloedglucosewaarden. Ik schommelde en de correcties leiden tot enorme hypo’s die ik dan ook niet aanvoelde. Maar toch had ik het gevoel wel een hypo te voelen. Want ik begon te zweten, hartkloppingen en trillen. Maar mijn FSL gaf geen hypo aan en de vingerprik ook niet. Midden in de nacht werd ik soms kletsnat wakker, sensor gaf weer geen hypo aan. Ik sliep slecht en werd dus niet uitgerust wakker, wat ook weer invloed had op mijn bloedglucosewaarden.
Mijn waarden begonnen toen te schommelen en zat vaak wat hoger. Mijn smaak was ook anders, was soms wat misselijk en dacht het kon ook wel eens Corona zijn, maar dat was negatief. Soms kreeg ik op 1 dag zoveel aanvallen dat het niet leuk meer was, ik was kapot. Ineens begon er mij iets te dagen, de overgang, het kan niet anders. Dus ik begon informatie op te zoeken op internet, maar wat ik kreeg was eigenlijk alleen maar informatie over de overgang zelf en niet in combinatie met Diabetes. Een keer had ik weer een aanval, ik dacht meteen aan weer een opvlieger,niet in de gaten dat ik ook in een hypo zat. Toch maar een vingerprikje gedaan en ik zat op 1,9, ja toen ging het echt even niet goed met mij.
Wat ik las op internet was dat de wisselende hoeveelheden oestrogeen en progesteron invloed hebben op de insulinegevoeligheid en dat zorgt ervoor dat de bloedsuikerspiegel zich onvoorspelbaar gedraagt. Nou lekker dan, nu zou de CGM helemaal welkom zijn, dacht ik. De meeste klachten die horen bij de overgang heeft dus gewoon zoveel invloed op mijn Diabetes. Hoe kan er zo weinig informatie over te vinden zijn? Toen ik bij mijn huisarts was om te vragen of hij iets voor mij kon betekenen, beaamde hij dit ook. Hij zei dat hij mij wel iets kon geven om het te verlichten. Ik moest dit twee weken gebruiken en dan kijken we hoe het gaat. Clonidine kreeg ik voorgeschreven en ik moet zeggen dat heeft mij wel verlichting gegeven, vooral in de nacht. Maar het gevecht om binnen de lijntjes te blijven bleef wel helaas, ik zat er ook bovenop en dat was best vermoeiend. Het was een gevecht tussen mijn bloedwaarden en mijn hormonen kan je wel zeggen, ik was gewoon kapot. Toen kwam er ineens goed nieuws vanuit Diabeter in Groningen. De goedkeuring voor een CGM!!!
Nou die kwam precies op tijd kan ik je wel zeggen, ik was zo blij en opgelucht. Het zou mijn leven veranderen en rust geven, maar ook mijn wisselende waardes door de overgang stabiliseren. Het was heel spannend deze overgang van FSL naar CGM, met name het loslaten.
Het gaat nu super goed. Heb nog wel opvliegers, maar kan ze op 1 hand tellen per week. Verder heb ik voor mijzelf op internet wat dingen gevonden die mij hierbij enorm helpen.
Wat mij helpt om door deze fase/tijd heen te komen is een gezonde leefstijl, dat is normaal ook algoed voor een diabeet, maar nu helemaal. Hieronder een paar tips die ik probeer na te leven:
- Wat betreft voeding: eet regelmatig (want je stofwisseling wordt trager door de overgang), wees matig met cafeïne, alcohol, suiker, zout en koolzuurhoudende dranken (want ze remmen de opname van calcium en dat heeft het lichaam juist hard nodig tijdens de overgang), eet bij voorkeur groenten als bloemkool, broccoli, spruiten, radijs, boerenkool, Chinese kool en witte kool (want deze zijn rijk aan Isoflavonen, dit zijn bacteriën die in de darmen worden omgezet in stoffen die hetzelfde effect hebben als oestrogeen).
- Neem extra vitamine B (6,8 en 12) en D, zink en magnesium.
- Voldoende beweging is voor iedereen goed, maar nu helemaal. Want door te bewegen wordt er Serotine aangemaakt, een gelukshormoon, precies wat je nodig hebt als je een keer humeurig bent. Door armspieroefeningen te doen, wordt er een stof aangemaakt die adrenaline afbreekt en dat is nodig om een opvlieger in de kiem te smoren.
- Hoe moeilijk het ook is in de overgang, maar probeer voldoende slaap te krijgen. Lukt dit in de nacht niet, doe dan een middagdutje, je zult zien dat het je er echt van opknapt.
- Ik ga nooit meer de deur uit zonder mijn mooie blauwe waaier (zie foto). Iedere vrouw ervaart de overgang weer anders, denk dat je even moet uitzoeken wat voor jou het beste werkt. Overleg met je huisarts of je eventueel iets tegen de opvliegers kunt krijgen, er is meestal wel een oplossing. Maar in combinatie met Diabetes type 1 blijft het voorlopig nog even een raadsel.
Maar via ONDERZOEK ESTHER SPEKSNIJDER kun je meedoen aan een onderzoek. Hoop dat er dan wat meer duidelijkheid komt over Type 1 Diabetes en de overgang.
Voor vragen mag je mij altijd berichten via mijn Instagram dt1_chris1986